သာမေဏေက်ာ္စာသင္တိုက္

အင္း..... ေက်ာင္းထဲကို ၀င္လာလိုက္ရင္ ေအးသြားတာပဲ။
ဥပုသ္သည္ေတြ ေျပာေနက်စကား.....
ဟုတ္မွာေပါ့.... ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သူ႕တို႔ကို ဘာအပူေတြမွ မေပးတာ
ေအာက္ေျခမွ ေျပာင္ေနေအာင္ ရွင္းထားတဲ့ သစ္ပင္ သစ္ရိပ္ကလည္း ျမင္ရံုနဲ႔တင္ ေအးခ်မ္းသြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအထဲ တိတ္ဆိတ္မႈက အေျခခံထားေတာ့ ပိုေအးသြားတာေပ့ါ။
ဒါေတြက ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကုိယ္ဖြင့္ဆိုတဲ့ သူ႕စကားအဓိပၸါယ္ပါ။
“ပ်ားပိတံုးေတြက ပန္းပြင့္ရွိရာမွာ ေပ်ာ္လည္း ယင္ေကာင္ေတြက အညွီရွိရာမွာပဲ ေပ်ာ္တယ္”ဆိုတဲ့အတိုင္း
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုရင္ လူလတ္ပိုင္းေတြထဲမွာ လာခ်င္တဲ့လူက ခပ္ရွားရွား။
ကေလးငယ္ေတြကေတာ့ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းေဆာ့ရလို႔၊ လူႀကီးေတြကေတာ့ စကားေျပာခ်င္လို႔
ေအးေအးေဆးေဆးေလးေနခ်င္လို႔ စသျဖင့္ စသျဖင့္ လာၾကသည္။
“ကရင္အို ေခ်ာင္းႀကိဳေခ်ာင္းၾကား၊ ဗမာအို ေက်ာင္းႀကိဳ ေက်ာင္းၾကား”က
ကရင္ေတြအတြက္ မွန္မမွန္ မသိေပမယ့္ ဗမာေတြအတြက္ေတာ့ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ပါတယ္။
အသက္ႀကီးေတာ့ နားေအး ပါးေအး ေနခ်င္တာလည္းပါမွာေပါ့။
ယခင္ ၀၈ တုန္းက ေဒၚျမတင္ရဲ႕ (Dhammapada) ဓမၼပဒ၊ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ႕ (Abhidhamma in Daily life) ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မ်ားကို အဂၤလိပ္စာလည္း တိုးတက္ေအာင္ ဘာသာေရးလည္း ေလ့လာျဖစ္ေအာင္ စာဖတ္၀ိုင္းေလး စေန တနဂၤေႏြမွာ လုပ္ျဖစ္သည္။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေပ်ာ္ေမြ႕တဲ့ ေနရာေလး တခုျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ နားခိုဖို႔ ေအးရိပ္ကေလး ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရန္လည္း ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မဆန္႔က်င္လ်င္ လိုက္ေလ်ာသင့္တန္သည္ကိုလည္း လိုက္ေလ်ာေပးရေပလိမ့္မည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ စိတ္တိုင္းက် ဖန္တီးမႈ


ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း လာကေနသည့္ ကေလးမ်ား

ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း လာကေနသည့္ ကေလးမ်ား

ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း လာကေနသည့္ ကေလးမ်ား


အရွင္ေတဇနိယာလကၤာရ (ေခတၱ-ကိုလံဘို)