သာမေဏေက်ာ္စာသင္တိုက္

ရိုးရိုး က်င့္
ျမင့္ျမင့္ ႀကံ
မွန္မွန္ လုပ္
ကုပ္ကုပ္ ေန
သူေတာ္ေကာင္း က်က္သေရ။

က်က္သေရ မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ သူေတာ္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္လိုလ်င္ အထက္ပါ အတိုင္းက်င့္ပါဟု ဆရာသမားမ်ားက တဖြဖြ မွာၾကားေလ့ရွိသည္။
ျပႆနာ တစံုတရာ ျဖစ္လို႔ ဆံုးမျခင္းကို ၾသ၀ါဒ
ျပႆနာမျဖစ္ခင္ သင့္အတြက္ မေကာင္းသတင္းေတြ ေက်ာ္ေဇာႏိုင္တယ္ စသျဖင့္ ႀကိဳတင္ဆံုးမျခင္းကို အႏုသာသန လို႔ေခၚပါသည္။ (ဓမၼပဒ႒ကထာ)
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေစ ဆံုးမျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျပႆနာမျဖစ္ေသးခင္ႏွင့္ ျဖစ္ၿပီးတို႔ျဖစ္သည္။
ယခုေခတ္တြင္ လြတ္လပ္ျခင္းဆိုသည္ကိုေတာင္းဆိုၿပီး ဆံုးမျခင္းကို မလိုက္စားၾကက တေျဖးေျဖးမ်ားလာသည္။ လူ႕ေလာကတြင္ ေျပာဆိုဆံုးမ မ်ားသည့္ လူႀကီးကို “ဒီအဖိုးႀကီးကြာ တြန္ေနေတာ့တာပဲ“ (မည္တြန္ေတာက္တီးေနေတာ့တာပဲ)။ သာသနာေတာ္တြင္ ဆရာသမားကေတာ့ မလြယ္ဖူးေဟ့ “ေရႊအိုးခ်ည္းပဲ ေပးေနေတာ့တာပဲ” (အရွင္ရာဟုလာ၏ စကားတစ္ခုရွိပါသည္။ မိမိကို ဆံုးမသူကို ေရႊအိုးရွိရာေနရာကို လက္ညွိဳးညႊန္ျပသူ တေယာက္ပမာ မွတ္ထင္ပါသည္ဟု မိန္႔ဖူးပါသည္- ထိုစကားကို ရည္ညႊန္းၿပီး ဆရာသမားကို ရြဲ႕ေျပာဆိုၾကျခင္းျဖစ္သည္)။

တခါတရံ သနားကရုဏာစိတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုၾကသည့္ စကားမ်ားကုိလည္း ၾကားရေလ့ရွိပါသည္။
လူ႕ေလာကတြင္ “မိမဆံုးမ ဖမဆံုးမသား”ေတြ။ သာသနာေတာ္တြင္ေတာ့ “ဒီကုိယ္ေတာ္ေလး ဆံုးမမည့္ ဆရာသမား မရွိဖူးထင္တယ္” စသျဖင့္ ျဖစ္သည္။

တခါက ျဖစ္သည္ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ကို ခုႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ ကိုရင္ငယ္က အရွင္ဘုရားသာရိပုတၱရာ- အရွင္ဘုရားရဲ႕ သကၤန္းအစြန္းက ေထာင့္စြန္းႀကီး တြဲက်ေနပါသည္ လို႔ ေျပာဆိုရာ မေထရ္ျမတ္က စကားတစံုတရာ ခြန္းတုန္႔မျပန္ပဲ ေသခ်ာစြာ အ၀န္းညီေအာင္ ျပင္ဆင္၀တ္ၿပီး “ဆရာ ဒီလိုဆို သင့္ပါသလား”လို႔ ရိုေသစြာ လုပ္အုပ္ခ်ီၿပီး မတ္တပ္ရပ္ကာ ျပင္ဆင္ခဲ့ဖူးသည္။ အသက္အေနနဲ႔ ခုႏွစ္ႏွစ္သာ ရွိေသးၿပီး အဲဒီေန႔ကမွပဲ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ ကုိရင္ငယ္ေလးက သြန္သင္မယ္ဆိုလည္း ဦးေခါင္းနဲ႔ ေသခ်ာစြာ ခံယူပါမည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအရာသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္၏ အဆံုးအမ အေျပာအဆိုကို လိုက္နာက်င့္သံုးမႈပင္ ျဖစ္သည္။ (သဂါထာ၀ဂၢအ႒ကထာ၊ ၂-ေဒ၀ပုတၱသံယုတ္၊ ၉-သုသိမသုတ္) မိမိထက္ႀကီးသည္ ငယ္သည္မဟူ ေကာင္းရာညႊန္ျပ ဆံုးမမႈကို လုိက္နာမႈပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အဆံုးအမသည္ စာအုပ္စာေပတြင္ ရွိသကဲ့သို႔ အျပင္ေလာကဘက္တြင္လည္း ဆံုးမတတ္သူ ဆံုးမေလ့ရွိသူမ်ား ရွိသင့္ပါသည္။ အဆံုးအမကို လိုက္နာတတ္သူလည္း ရွိသင့္ပါသည္။ သို႔မွသာလ်င္ သာသနာေတာ္တြင္ေရာ အျပင္ေလာကလံုးပါ လိမၼာယဥ္ေက်းသူမ်ား မ်ားျပားလာပါလိမ့္မည္။ ျဖစ္ၿပီးမွ ဆံုးမရသည့္ ျပႆနာမ်ား ေလ်ာ့က်သြားပါလိမ့္မည္။ ျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ရမႈမ်ား ေလ်ာ့က်သြားပါလိမ့္မည္။


အရွင္ေတဇနိယာလကၤာရ (ေခတၱ-ကိုလံဘို)