သာမေဏေက်ာ္စာသင္တိုက္

လူအျဖစ္ ပဋိသေႏၶေနခဲ့ၿပီးၿပီဆိုလ်င္ သာမန္အားျဖင့္ အိုျခင္းသေဘာကို ရင္ဆိုင္ၾကရမွာမဟုတ္လား။ ငယ္ရြယ္တဲ့ မိမိတို႔အဖို႔ အိုသြားမယ့္ အေၾကာင္းဆုိ ေတြးကို မေတြးခ်င္ပါဘူး။ နည္းနည္းေတြးလိုက္ရင္ နည္းနည္း ပိုအိုသြားသလိုပဲ။
တရားဓမၼေတြ ဖတ္တဲ့အခါေတာ့လည္း တေျဖးေျဖး ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္လာေတာ့မယ့္ အိုျခင္း ဇရာကို လက္ခံရပါေတာ့တယ္။ တေျဖးေျဖး ငါတို႔တေတြ အိုမင္းၾကရဦးမယ္။ မွန္တယ္...။ အခုေတာ့ မအိုေသးဖူး။
ဘာလုပ္သင့္လဲ။
တားဆီးမယ္....။ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား...။
မအိုတဲ့ေနရာရွာမယ္.....။ ေတြ႕မယ္မထင္.....(တရားေတာ္အရဆိုရင္ မရွိ)။
ျပင္ဆင္မယ္......။ မအိုေအာင္ေတာ့မဟုတ္။ အိုလာရင္ အသက္ႀကီးလာရင္ စိတ္ေအးရေအာင္လို႔ေပါ့။
ဟုတ္ၿပီ။
ဓမၼဘက္လွည့္ၾကည့္မယ္....။ ဘုရားရွင္ဘာေတြ လမ္းညႊန္ခဲ့သလဲေပ့ါ။

စကၡဳပါလ ၀တၳဳထဲမွာ.....
“ဇရာျဖင့္ ေဆြးေျမ့ယုိယြင္း အုိမင္းလာရင္ လက္ေတြ ေျခေတြက ကိုယ့္အလို မပါေတာ့ပါဘူး။
အားအင္ကုန္ခမ္းလာတဲ့လူအိုဟာ ဘယ္လိုလုပ္ တရားက်င့္ႏိုင္မွာလဲ” တဲ့။
ဒီေဒသနာ အလိုဆိုရင္ေတာ့ အအို မဦးခင္ တရားတခုခု လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ရႏိုင္ေအာင္ က်င့္ရံုပဲေပ့ါ။

အျခား ၀တၳဳေတာ္ တခုထဲမွာ....
ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ တရားမက်င့္ပဲ၊ မရေသးတဲ့ စိမ္းစိမ္ဥစၥာရလာေအာင္ ရၿပီးသားထိမ္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ့အေနအထား ရွိခ်ိန္မွာ ပစၥည္းဥစၥာ ရရွိေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ရင္
အသက္ႀကီးသည့္အခါ.....
ေရကုန္ ငါးေပ်ာက္ ခမ္းေျခာက္ေတာ့မယ့္ ေရအိုင္နားက ႀကိဳၾကာအိုႀကီးလို မႈိင္ေနရလိမ့္မယ္”တဲ့။
ဒီေဒသနာအလိုဆိုရင္ေတာ့ အအို မဦးခင္ ဓမၼေရာ ဓနေရာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ရေအာင္ လုပ္ရံုပဲေပ့ါ။

ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ၾသ၀ါဒထဲမွာ....
“မအိုေတာ့ ဟန္၊ မနာမယ့္ပံု ရွာပံုဓန ျပည့္၀ကံုလံု။
အိုေတာ့မည့္ဟန္ နာေတာ့မည့္ပံု ရွာကုန္ဓမၼ ျပည့္၀ လံုးစံု”
ပစၥည္းဥစၥာ ရွာခ်ိန္မွာ မအိုေတာ့တဲ့ လူတေယာက္၊ မနာေတာ့မယ့္ လူတေယာက္လို ရွာပါတဲ့။
တရားဓမၼရွာခ်ိန္မွာေတာ့ အခုပဲ အုိသြားေတာ့မလို၊ အခုပဲ နာသြားေတာ့မယ့္ဟန္နဲ႔ အျပင္းအားထုတ္ပါတဲ့။

မိမိ ၿမိဳ႕ကို စာသင္တက္ေတာ့မယ္ လုပ္ေတာ့ ေက်းလက္က လက္ဦးဆရာက ဗလာစာအုပ္ တအုပ္၊ ကဗ်ာတပုဒ္၊ ေဖါင္တိန္ တေခ်ာင္း၊ ေငြ ၃၀၀ က်ပ္ရယ္ ေပးပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ကဗ်ာတပုဒ္က အဖိုးအတန္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာေလးက-

“ေလာကက်ႏႈိက္တြင္
ပ်ားႏွင့္ ယင္ကို
မ်က္ျမင္ပံုထား
ေမာင္ရႈစားေလာ့။

ပ်ားကားအံုျပဳ
အရည္စု၍
ထားမႈလိမၼာ
ေနာင္ခ်မ္းသာ၏။

ယင္မွာေသာ္တံု
၀မ္း၀ရံုမွ
အံုကာေသာက္စား
စုမထားေၾကာင့္
ရွာျငားမျပတ္
မရငတ္၏”

ပညာရွာသူအတြက္ ပညာေပါ့၊ ဥစၥာရွာသူအတြက္ ဥစၥာေပါ့။
တေျဖးေျဖး အသက္ႀကီးၾကရပါဦးမည္။
သို႔ေသာ္ သဘာ၀တရားကို ေၾကာက္ဖို႔ မလိုဟု ေျပာလိုပါသည္။
အထက္က နည္းေတြထဲက ႀကိဳက္မယ္ လိုက္မယ္ အသံုး၀င္မယ္ ထင္ရင္ေတာ့ က်င့္သံုးေစခ်င္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါ ၾသ၀ါဒကုိ ေတာင္ၿမိဳ႕ ၾသ၀ါဒတက္စဥ္က မွတ္သားဖူးျခင္းျဖစ္ၿပီး ငယ္ဆရာေပးခဲ့သည့္ ေဆာင္ပုဒ္ကို ေရးစပ္သူ မသိပါေၾကာင္း။ ေက်းဇူးရွင္ ငယ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱမာနိတေထရ္ ကိုလည္း ရိုက်ိဳးလုိက္ပါေၾကာင္း။

အရွင္ေတဇနိယာလကၤာရ (ေခတၱ-ကိုလံဘို)