သာမေဏေက်ာ္စာသင္တိုက္

သဃၤမိတၱာေဗာဓိပင္

ယေန႔သည္ သီတင္း၀ါလကၽြတ္သည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ ကုိလံဘိုၿမိဳ႕ ေနရာတိုင္းတြင္ တရားေဟာသံမ်ား လႊမ္းၿခံဳေနသည္။ ဓမၼကထိက မေထရ္တို႔သည္ တရားေဟာခါနီး ပါဠိဂါထာမ်ားျဖင့္ ဘုရားရွိခိုးသံကိုလည္း ၾကားရေလ့ရွိသည္။

“၀ႏၵာမိ ေစတိယံ သဗၺံ ၊ သဗၺဌာေန သုပၸတိ႒ိတံ။
သာရီရိကာ ဓာတု မဟာေဗာဓိ ံ ၊ ဗုဒၶရူပံ သကလံ သဒါ”

“ေနရာတိုင္းတြင္ တည္ရွိေနေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကိန္း၀ပ္ရာ ဘုရားေစတီမ်ား၊ မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ ဘုရားဆင္းတုမ်ားအား ကၽြႏ္ုပ္ရွိခိုးပါ၏။”

"I worship all Pagodas that contain the relices, wherever they stand, the Great Bodhi tree and the images of the Buddha"

ထိုသုိ႔ ရွိခုိးသည္ကုိ ေစတိယ၀ႏၵနာ၊ ေဗာဓိပင္၀ႏၵနာဟု ေခၚသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္-
”ကာေယန ၀ါစာ စိေတၱန၊ ပမာေဒန မယာ ကတံ။
အစၥယံ ကာမ ေမ ဘေႏၱ ၊ ဘူရိပည တထာဂတ”

”ျမတ္စြာဘုရား... ေမ့ေလ်ာ့စြာ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ တို႔ျဖင့္ ပစ္မွားမိသည္ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တို႔မွ တပည့္ေတာ္အား ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ။”

“Forgive me Bhddha! For any wrongs I have done by deed, word or thought;
Out of my sheer heedlessness; From the infinite to this moment.

ျပစ္မွားခဲ့သည္ အျပစ္ျဖစ္ခဲ့သည္ ရွိေသာ္ ထိုအျပစ္တို႔မွ ေက်ေပ်ာက္ေစရန္လည္း ဆုေတာင္းေလ့ရွိသည္။

ဆင္ဟာလီလူမ်ဳိးတို႔၏ ရိုးရာတြင္ (၁) စြယ္ေတာ္ (၂) ဆံေတာ္ (၃) ေဗာဓိပင္ (၄) ေစတီမ်ားသည္ မြန္ျမတ္သည့္ ေနရာမ်ား အရိုအေသျပဳရမည့္ အရာမ်ားျဖစ္သည္ဟု (lanka, the land of king) စာအုပ္ကဆုိသည္။
ထုိအနက္ မဟာေဗာဓိပင္သည္ အေသာကမင္း၏ သမီးေတာ္ သဃၤမိတၱာေထရီမက မဟာေဗာဓိပင္ေတာင္ဘက္ကိုင္းကို ပင့္ေဆာင္ကာ အႏုရာဓပူရၿမိဳ႕ မဟာ၀ိဟာရတြင္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားေက်ာင္းသို႔ေရာက္လ်င္ ေဗာဓိပူဇာအျဖစ္ ဦးစြာ ေညာင္ေရအိုးေခၚ အိုးငယ္ေလးတြင္ ေရျဖည့္ၿပီး ၇ ပတ္ သို႔မဟုတ္ သက္ေစ့ ေညာင္ပင္ကို ပတ္ကာ ပူေဇာ္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္မွသာ ဘုရားေစတီကို ဦးခ်ျခင္း၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ျခင္းမ်ားျပဳၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ကို အေလးထားၾကသည္ဟု ဆိုရေပမည္။